Ekonomik Özet
Ben tost satıyorum.
Elektrik, su, internet bile ciddi girdiler. Et falan zaten anormal, bildiğin mantıksız paralar. Her ayın on beş ila on yedi günü maliyete çalışıyor dükkan.
Bu düzenekte sonuç şu:
“Lezzetli ve lokal, kendi başına iş yapmayacaksın. Keyif anormal derecede pahalı olacak buralarda.”
Bunun sebebi, kendi malına sahip insanın işyerini satmak istememe prensibi.
Bu maliyetler, düşük alım gücü ile birleştiğinde iki yol bırakıyor: Yapma.
Sat (birinci seçenek) ya da piyasadan çekil (ikinci yol).
Long story short, ya büyük sermaye ile zincir (mass) yapacaksın, ki sonra o da daha büyük zincirlere satılacak (dış sermayeye), ya da kapanıp piyasada üretici değil tüketici olacaksın.
Yukarıdaki şablonu tarım, hayvancılık, turizm, sanayi gibi tüm sektör ve üreticilere uyguluyorlar şu an.
Ne kadar kötüyse piyasa, o kadar ucuza alınır şirketler, o denli kolay olur sektörlerin büyük sermayeye aktarımı, en son da uluslararası sermayeye eklenmesi.
Peki bu ne için yapılıyor: Uluslararası sermaye on vereceği yeri darlayıp üçe alıyor.
